Ode aan de oude grijze mannen.(Nederlands) Ode aan de oude grijze mannen.

Met mijn 45 lentes ben ik in de wereld van de waterschapsbestuurders een ‘jonge blom’ en als vrouw een uitzondering. Dat went natuurlijk. Maar ik wil graag dat dat verandert! Meer jongeren en vrouwen binnen de waterschapsbesturen, daar maak ik mij hard voor. Want zij kunnen de frisse wind zijn die deze nog wat traditionele bestuurslaag goed kan gebruiken. Ze hebben vaak een andere bestuursstijl en brengen andere gezichtspunten in. Die roep om vernieuwing gaat wel eens gepaard met schoppen tegen de bestaande situatie.

Tegen mijn collega’s spreek ik me soms uit over de samenstelling van commissies of andere groepen ‘weer zo’n club van oude grijze mannen’. Ik zeg het altijd lachend en met een kwinkslag. De oude grijze mannen begrijpen mijn punt wel, maar ik kan me ook voorstellen dat ze zich er wat onprettig bij voelen. Laatst kreeg ik daarover een opmerking van één van die mannen. Weliswaar ook met een kwinkslag, maar toch. Ik denk dat het tijd is voor een ode aan de oude grijze mannen! Om duidelijk te maken hoezeer ik ze waardeer.

Zo is er die rustige oude grijze man, die zich niet laat opjutten, die kalm blijft in situaties waarin iedereen opgefokt reageert. En die gewoon een kei is in bemiddelen als anderen vechtend over straat rollen, bij wijze van spreken. Enorme waardering heb ik voor ‘m!

En die oude grijze man die een jarenlange ervaring heeft met besturen. En altijd bereid is om die ervaring te delen. Ik ben enorm blij dat ik hem ken!

En dan die oude grijze man, die goed kan luisteren, die van iedereen het vertrouwen krijgt en dus ook altijd weet hoe mensen tegen de dingen aankijken.

En die oude grijze man die de valkuilen ziet die ik zelf niet zie en mij zo behoedt voor stomme fouten. En die oude grijze man die als een Pater Familias over zijn mensen waakt, waar ik er één van ben. Die oude grijze man met zelfspot en relativeringsvermogen met wie je altijd lol hebt. En die oude grijze man, die geen blad voor zijn mond neemt en me scherp houdt. En tenslotte zijn er de oude grijze mannen die veel weten en die ik altijd mag bellen met een vraag en die me graag verder helpen.

Waar zouden we zijn zonder al die oude grijze WIJZE mannen… Bedankt mannen, fijn dat jullie er zijn!

Maar als ‘jonge blom’ sta ik natuurlijk ook mijn mannetje. Die oude grijze mannen kunnen ook wat van mij leren en mijn vrouwelijke en jongere collega’s. Dus ik ben blij dat we er bij Water Natuurlijk in slagen ook jongeren en vrouwen enthousiast te krijgen voor het waterschapsbestuur. Geen enkele partij heeft zoveel vrouwelijke kandidaten, lijsttrekkers en dagelijks bestuurders. Mijn ideale bestuur bestaat uit een mooie mix van jong en oud, man en vrouw, en liefst ook cultureel divers. Daar ligt nog wel een taak, dus ik blijf het roepen. Maar ik zou het zeker niet zónder die oude grijze mannen willen. Juist daarom ben ik zo trots op onze mooie gemengde kandidatenlijst voor de waterschapsverkiezingen van maart 2019!