Een tijdlang schreef ik, samen met een vriendin, blogs op onze website Knaagvoer.nl. Mijn oude blogs gingen niet specifiek over waterschapsonderwerpen maar raken vaak wel de dingen waar ik nu mee bezig ben. In de blog ‘Over Birgitte Nyborg en plakjes tahoe’ bijvoorbeeld schreef ik over de milieuminister uit de serie Borgen die in de pers genadeloos afgemaakt werd omdat hij een oldtimer bleek te bezitten; een grootverbruiker van loodhoudende benzine. Een milieuminister onwaardig, zo vond de gehele Deense pers. In de serie dan hè, want het blijft fictie. Nu ik zelf bestuurder ben, moet ik wel eens terugdenken aan die aflevering. Hoe consequent ben ik zelf eigenlijk in het beleid dat ik uitdraag als hoogheemraad?
Zo ben ik als portefeuillehouder duurzaamheid heel hard aan het werk om het waterschap energieneutraal te maken. Maar thuis ben ik dat ook nog niet. Zo kan het huis nog beter worden geïsoleerd worden en moeten er nog zonnepanelen worden gelegd. Maar in een huishouden met 2 drukke banen en 2 opgroeiende kinderen valt het niet mee om de tijd en de energie te vinden om door te pakken op dat soort klussen. Hetzelfde geldt voor het afkoppelen van de hemelwaterafvoer. Een groot deel hebben we in onze tuin goed geregeld maar helemaal perfect is het nog niet. En dat terwijl ik als waterschapper toch het goede voorbeeld zou moeten geven. En trouwens een elektrische auto heb ik ook nog niet. Maar ik ga wel vaak met de fiets en de trein, dat dan weer wel. Ik doe mijn best, maar begrijp dus ook goed hoe lastig het is in de praktijk. Want, zoals ik ook in die blog schrijf, is het volgens mij onmogelijk om binnen onze maatschappij te leven zonder af en toe inconsequent te zijn.
En juist daarom vind ik dat we als overheden door zouden moet pakken op onderwerpen zoals duurzaamheid en klimaatadaptatie. Op alle fronten. Want als we als overheden niet het goede voorbeeld geven, hoe kunnen we dat dan van onze inwoners wel verwachten met hun drukke banen en/of gezinnen? Door als overheden zelf het goede voorbeeld te geven, hebben we bovendien veel invloed. Laatst hoorde ik een bedrijf zeggen over duurzaamheid: ”als de markt erom vraagt, gaan wij wel bewegen”. Precies, zo werkt het. En die markt, dat zijn wij! Wij zijn als overheden een grootverbruiker van goederen en diensten. En we kunnen ook onze eigen medewerkers verleiden om vaker te fiets en de trein te pakken. Dat is gezonder en duurzamer. En als ze dan voor het woon-werk verkeer die mooie fiets hebben staan, pakken ze die in het weekend misschien ook vaker.
Ja ik ben een rasoptimist en ik hou er niet van om elkaar de maat te nemen. Dus laten we samen proberen de klimaatverandering te beperken en ons aan te passen. En laten we blij zijn met iedereen die daar op zijn of haar manier aan bij wil dragen. Dan ga ik dit weekend maar eens een afspraak maken met die energie adviseur.