In t’ Groentje, de Bunnikse lokale pers, is de afgelopen tijd geschreven over de risico’s van het zwemmen in de Kromme Rijn omdat er zwemmers de ziekte van Weil gekregen hadden, mogelijk als gevolg van zwemmen in de Kromme Rijn. Ook het AD/Utrechts Nieuwsblad besteedde er aandacht aan.
Als inwoner van Bunnik, als zwemliefhebber en als Algemeen Bestuurslid van het Waterschap wil ik het ontstane beeld graag iets nuanceren.In t’ Groentje, de Bunnikse lokale pers, is de afgelopen tijd veel geschreven over de risico’s van het zwemmen in de Kromme Rijn omdat er zwemmers de ziekte van Weil gekregen hadden, mogelijk als gevolg van zwemmen in de Kromme Rijn. Ook het AD/Utrechts Nieuwsblad besteedde er aandacht aan.
Als inwoner van Bunnik, als zwemliefhebber en als Algemeen Bestuurslid van het Waterschap wil ik het ontstane beeld graag iets nuanceren.
Zwemmen in de Kromme Rijn is een risico, dat klopt. Er wordt niet gecontroleerd of het water geschikt is om in te zwemmen. Iedereen moet dus voor zichzelf de afweging maken of hij/zij de voordelen vindt opwegen tegen de nadelen. Maar laten we het wel in perspectief zien. Autorijden brengt ook risico’s met zich mee en die zijn waarschijnlijk groter. Van wandelen langs de Kromme Rijn kun je een tekenbeet oplopen met het risico op de ziekte van Lyme.
Ik persoonlijk vindt de lol van het zwemmen in de Kromme Rijn opwegen tegen de risico’s. De waterkwaliteit in de Kromme Rijn is de afgelopen jaren enorm verbeterd. Ik ga er met mijn kinderen gerust nog heen om te zwemmen. Ik weet nu wat de symptomen van de ziekte van Weil zijn en ben daar alert op. Dat dan weer wel. Maar mijn afweging hoeft niet de uwe te zijn.
Een columnist van ’t Groentje schreef bovendien dat hij er ziek van wordt dat het hoogheemraadschap de Kromme Rijn niet op de ziekte van Weil controleert, terwijl zijn kinderen er wel in zwemmen. Ik lees in zijn column een verontwaardiging dat het hoogheemraadschap zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Ik stoor mij aan het wegschuiven van de eigen verantwoordelijkheid naar die van de overheid. Het hoogheemraadschap en de provincie zeggen heel duidelijk dat zwemmen in de Kromme Rijn op eigen risico is. En als we met zijn allen vinden dat het hoogheemraadschap de kwaliteit toch moet controleren, dan moeten we ons realiseren dat dat een extra taak is die ook extra geld kost. En dat betekent hogere waterschapsbelastingen. Zijn we ook bereid die te betalen?
Zwemmen in de Kromme Rijn is een risico, dat klopt. Er wordt niet gecontroleerd of het water geschikt is om in te zwemmen. Iedereen moet dus voor zichzelf de afweging maken of hij/zij de voordelen vindt opwegen tegen de nadelen. Maar laten we het wel in perspectief zien. Autorijden brengt ook risico’s met zich mee en die zijn waarschijnlijk groter. Van wandelen langs de Kromme Rijn kun je een tekenbeet oplopen met het risico op de ziekte van Lyme.
Ik persoonlijk vindt de lol van het zwemmen in de Kromme Rijn opwegen tegen de risico’s. De waterkwaliteit in de Kromme Rijn is de afgelopen jaren enorm verbeterd. Ik ga er met mijn kinderen gerust nog heen om te zwemmen. Ik weet nu wat de symptomen van de ziekte van Weil zijn en ben daar alert op. Dat dan weer wel. Maar mijn afweging hoeft niet de uwe te zijn.
Een columnist van ’t Groentje schreef bovendien dat hij er ziek van wordt dat het hoogheemraadschap de Kromme Rijn niet op de ziekte van Weil controleert, terwijl zijn kinderen er wel in zwemmen. Ik lees in zijn column een verontwaardiging dat het hoogheemraadschap zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Ik stoor mij aan het wegschuiven van de eigen verantwoordelijkheid naar die van de overheid. Het hoogheemraadschap en de provincie zeggen heel duidelijk dat zwemmen in de Kromme Rijn op eigen risico is. En als we met zijn allen vinden dat het hoogheemraadschap de kwaliteit toch moet controleren, dan moeten we ons realiseren dat dat een extra taak is die ook extra geld kost. En dat betekent hogere waterschapsbelastingen. Zijn we ook bereid die te betalen?